Ecuador!

De vulkaan die op springen stond, heeft ons niet tegengehouden om naar Ecuador te gaan. Vanuit Lima namen we een bus die ons in 27 uur naar Guayaquil bracht. Daar aangekomen pakten we gelijk maar weer een bus naar Baños (als je dan toch lang in de bus moet zitten, kan je het maar beter gelijk goed doen.) Om 3 uur ´s nachts werden we wakker gemaakt omdat we op de plaats van bestemming waren. En daar stonden we dan, met de backpacks op de rug en nog slaperig van de busrit, in het holst van de nacht in een uitgestorven stadje, waar geen taxi te bekennen was om ons naar ons hostal te brengen. We zijn dus maar het eerste het beste hostal ingedoken waar we licht zagen branden.

Baños bleek gelukkig een stuk leuker bij daglicht, dus wisten we de volgende dag alsnog het juiste hostal (met fijn dakterras en heerlijk ontbijt) te vinden. We zijn in Baños naar een kuuroord geweest, waar we eerst op blote voeten rond moesten lopen door een ontzettend mooie omgeving. Daarna kon je aan de hand van waar je voeten pijn deden opzoeken welke organen met die plek in verbinding staan, oftewel wat je zwakke plek in je lichaam is. (In mijn geval mijn oren (!) en mijn maag… ach beter dan mijn lever toch?) Verder moest je, bij wijze van het uiten van je oergevoelens, schreeuwen tegen de Bergen. Bij mij kwam er echter niet veel meer dan een zielig hoog gilletje uit. Toen ik ook nog mijn excuses aan de bergen begon aan te bieden, kreeg ik een meewarige blik van Soof. Ach, kennelijk zit er niet zoveel oerwoede in me… Vervolgens was het tijd om te stomen, in een soort privésauna, een heel klein hokje waar je helemaal in zit (alleen je hoofd steekt er bovenuit) en die vult zich dan met hete stoom. Om de zoveel tijd moest je er dan uit om in een bad met koud water te stappen of (nog erger) om een koude douchestraal op je gericht te krijgen. Nou, toen kwam er uiteindelijk dus toch nog een oerkreet uit, want wat was dat KOUD! Gelukkig werden we daarna getrakteerd op vers fruit, een gezichtsmaskertje en een heerlijke hot stone massage, dus dat maakte een hoop goed.

Verder hebben we in Baños ook nog geprobeerd om de actieve vulkaan lava te zien spuwen. Helaas hadden we vanaf de berg waar onze chauffeur ons naartoe bracht alleen maar zicht op een dikke laag mist!

Na Baños zijn we naar Latacunga gegaan, om vanuit daar een kleine trekking naar het kratermeer van Quilotoa te maken. Alleen al de rit naar Quilotoa toe was echt prachtig, veel Bergen, gekleurde velden, schattige dorpjes en uitzicht op de Cotapaxi vulkaan. Het kratermeer zelf was ook echt heel mooi, heel fel blauw. Je kan in 6 uur om het meer heen hiken, maar wij gingen daarentegen eerst omlaag naar het meer toe en daarna weer omhoog, een klim van een klein uurtje, maar omdat je in zand loopt en door de felle zon was het toch nog wel zwaar! (Voor mij dan, terwijl ik met een rood bezweet hoofd liep te ploeteren, huppelde Soof weer met gemak de berg op).

In ons hostal in Latacunga konden we daarna lekker bijkomen en, bij grote uitzondering, genieten van een wijntje. Het was rond die tijd namelijk vier dagen lang verboden om drank te (ver)kopen, schenken of drinken in Ecuador, vanwege de verkiezingen. Er scheen zelfs gevangenisstraf op te staan! Heel bizar… kan me niet voorstellen dat dronkenschap je politieke keuze kan beïnvloeden (of zouden al die PVV-stemmers vorig jaar lam zijn geweest?)

De volgende bestemming in Ecuador was Quito. Heel leuk, want Soof heeft daar zeven jaar geleden gewoond, dus nu kon ik eindelijk al die plekken uit haar verhalen met eigen ogen zien. Zo zat ons hostal in de buurt van waar zij toen woonde (Mariscal) en zijn we onder andere langsgeweest bij haar oude Spaanse school en bij Villa Ticca, de kinderopvang waar zij toen werkte (zo leuk om al die lieve kindjes te zien!). We zijn in Quito ook nog naar de oude stad en naar la Mitad del mundo geweest, oftewel naar de evenaar. Vooral het museum daar was heel interessant en leuk, met allemaal proefjes lieten ze zien hoe de zwaartekracht anders werkt op de evenaar. En verder zijn we nogal lui geweest in Quito omdat ons hostal een woonkamer had met allemaal matrassen op de grond en kabel tv. In plaats van het nachtleven van Quito te verkennen lagen wij dus Glee en American Idol te kijken. Ook wel eens lekker!

Maar na vier dagen was het toch echt tijd voor de couch potatoes om door te reizen naar Otavalo. Dit stadje staat vooral bekend om haar zaterdag markt (de grootste van Zuid Amerika), maar ook doordeweeks kan je hier heel goed shoppen (de backpack is nu officieel vol). We hebben ook de Villa Ticca vestiging van Otavalo bezocht en morgenochtend gaan we nog naar de dierenmarkt (hoop niet veel levende cavia´s daar te zien, want die ´locale specialiteit´ moeten we nog steeds proberen...)

Het plan was om vanuit Otavalo door te trekken naar Colombia, maar daar schijnt het nogal een drama te zijn met de wegen vanwege hevige regenval. Daarom gaan we morgen terug naar Quito, van waaruit we maandag waarschijnlijk meteen doorvliegen naar het noorden van Colombia. Gelijk naar de Caraïbische kust dus… absoluut geen straf!